Μια πολυσύνθετη μορφή. Τόσο λόγιος όσο και ασκητικός. Διετέλεσε Επίσκοπος της μακρινής Σαγκάης, Αρχιεπίσκοπος της περιφέρειας Κίνας, οργάνωσε εκεί τον πρώτο Ορθόδοξο Ναό, ενώ παράλληλα υπήρξε ελεήμων φροντίζοντας παιδιά, ιδρύοντας ένα μεγάλο ορφανοτροφείο, όπου για όλα εκείνα υπήρξε μία απόλυτη φιγούρα πατρική.

Ο Ιωάννης της Σαγκάης -όπως ήταν ευρέως γνωστός- δοκίμασε διώξεις από το καθεστώς και βρέθηκε μέχρι τις Φιλιππίνες πλάι στο ποίμνιό του που δεν αποχωριζόταν από αυτό ποτέ.

Γνώριζε και έψελνε τη Θεία Λειτουργία σε πολλές γλώσσες του κόσμου, καθώς και στα ελληνικά όταν το εκκλησίασμα ήταν Έλληνες.

Παρότι εκλεγόταν σε υψηλά αξιώματα, ωστόσο παρουσίαζε και κάποιες συμπεριφορές δια Χριστόν σαλού. Κυκλοφορούσε πολλές φορές ξυπόλητος, όλοι όσοι τον συναναστρέφονταν διέκριναν επάνω του κάποιες “ανόητες” και εκτός κοινωνικών κανόνων συμπεριφορές και σε συνδυασμό με το φυσικό του γλωσσικό πρόβλημα άρθρωσης και εκφοράς του λόγου, αποτελούσε έτσι ένα σύνολο ιδιαίτερου ανθρώπου. Ανακάτευε ετερογενείς τροφές στο πιάτο του, ώστε να μην παίρνει ηδονή από το φαγητό, είχε τέσσερις δεκαετίες να κοιμηθεί σε κρεβάτι μα και πάλι συνήθιζε να παραμένει ξάγρυπνος αφύσικα πολύ, μένοντας σε μόνιμη σύνδεση με τον Τριαδικό Θεό διαμέσου της νοεράς προσευχής.

Ο μετέπειτα Μητροπολίτης Παρισιού και Βελγίου, Επίσκοπος Σαν Φρανσίσκο, ο προορατικός,διορατικός και θαυματουργός άνθρωπος με την πολύ δυνατή προσευχή υπήρξε ανέκαθεν ένας πανέμορφος ταξιδιώτης μεταξύ ουρανού και γης.

Το λείψανό του παραμένει άφθαρτο.

erimitic