Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο άθλιος εσμός των υποκριτών επιστημόνων

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Ο Διευθυντής της Β΄ ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου στη Θεσσαλονίκη κ. Νίκος Καπραβέλος μιλώντας διαδοχικά στους τηλεοπτικούς σταθμούς MEGA και OPEN εκδήλωσε για πρώτη φορά με σαφή υποκριτική διάθεση την εναντίωσή του στο ακραίο και άδικο μέτρο της αναστολής εργασίας των ανεμβολίαστων υγειονομικών, λέγοντας χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Το μέτρο της αναστολής των υγειονομικών στερείται κάθε επιστημονικής βάσης, διότι το εμβόλιο προφυλάσσει από την κύρια νόσο, δεν σε προφυλάσσει όμως από τη μόλυνση και τη μετάδοση. Το να επιμένει η πολιτεία σε ένα μέτρο που είναι αναποτελεσματικό και άδικο, ενώ στερείται το σύστημα υγείας από αυτούς, έστω τους λίγους, δεν είναι σωστό», σημειώνοντας με έμφαση ότι «και ο τετραπλά εμβολιασμένος κολλάει και μεταδίδει»1.

 

Ο κ. Καπραβέλος θεωρώντας προφανώς ότι απευθύνεται σε βρεφοποιημένους πολίτες που στερούνται στοιχειώδους κριτικής σκέψης και πιστεύοντας ότι το μυαλό τους έχει γίνει πολτός εξαιτίας της ακατάσχετης τηλεοπτικής προπαγάνδας και εξουθενωτικής παραπληροφόρησης των τελευταίων δυόμισι ετών, εμφανίζεται σήμερα μετά από 14 ολόκληρους μήνες πόνου, αγωνίας και εξαθλίωσης των ανεμβολίαστων υγειονομικών να ζητά με προσποιητό ενδιαφέρον από την κυβέρνηση την επανεξέταση του ακραίου μέτρου της αναστολής εργασίας τους, επειδή «στερείται κάθε επιστημονικής βάσης».

Όμως, από τα επίσημα επιδημιολογικά δεδομένα που ήταν ήδη γνωστά στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα από τον Νοέμβριο του 2021 αποκαλυπτόταν μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα:

Η μετάλλαξη «Όμικρον» ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2021 σε πλήρως εμβολιασμένους πολίτες, γεγονός που όφειλε να οδηγήσει κάθε σοβαρό, έντιμο και αξιοπρεπή επιστήμονα σε αναδίπλωση και περίσκεψη εν σχέσει προς την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια και την περαιτέρω προώθηση του εμβολιαστικού προγράμματος.

Η απροσδόκητη τροπή στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης (δηλ. ακόμη και όσοι έχουν κάνει το εμβόλιο να νοσούν και να μεταδίδουν) απέδειξε με το πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την τρωτότητα του εμβολιαστικού αφηγήματος καθόσον οι εμβολιασμένοι πολίτες, μολονότι είχαν πλήρως εμβολιαστεί, παρά ταύτα εξακολουθούσαν να νοσούν και να μεταδίδουν τον κορωνοϊό.

Η παραλλαγή της «Όμικρον» που προήλθε από εμβολιασμένους πολίτες έπληττε καίρια τον πυρήνα του εμβολιαστικού σχεδιασμού των κυβερνήσεων και καθιστούσε εν τοις πράγμασιν εντελώς αποτυχημένη την υγειονομική λογική διαχείρισης της πανδημίας, που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην «πανάκεια» των εμβολίων.

Η εν λόγω αιφνιδιαστική (;) επιδημιολογική εξέλιξη αρκούσε από μόνη της (σε συνθήκες κοινωνικής εγρήγορσης και αφύπνισης) για να προκαλέσει την άμεση κατάρρευση της τηλεοπτικής εμβολιαστικής προπαγάνδας, που αποσκοπούσε αποκλειστικά στον έλεγχο και στην χειραγώγηση των παθητικοποιημένων και υπνωτισμένων πολιτών, καθώς και στην αθέμιτη συγκέντρωση των βιομετρικών τους δεδομένων.

Η πλήρης και παταγώδης αποτυχία του εμβολίου να προφυλάξει τους εμβολιασμένους πολίτες από την μόλυνση, την νόσηση και την μετάδοση αποτελούσε την νέα εφιαλτική υγειονομική πραγματικότητα που καλούνταν να αντιμετωπίσουν οι εμβολιομανείς λοιμωξιολόγοι, δεδομένου ότι η μετάλλαξη «Όμικρον» προσέβαλε ευκολότερα και συχνότερα όσους είχαν εμβολιαστεί.

Στο πλαίσιο της προστασίας της δημόσιας υγείας, η οποία απειλείτο από την εξακολούθηση του αναξιόπιστου και επικίνδυνου εμβολιαστικού προγράμματος, οι υγειονομικοί διαχειριστές της πανδημίας έχοντας πρόσβαση στα επίμαχα επιστημονικά και επιδημιολογικά στοιχεία όφειλαν να αναθεωρήσουν τις αρχικές τους εκτιμήσεις σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, απαιτώντας από την κυβέρνηση να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, όπως:

• 1. Την άμεση διακοπή του εμβολιαστικού προγράμματος
• 2. Την απόσυρση των ελαττωματικών και άχρηστων εμβολίων
• 3. Την άρση της αναστολής εργασίας όλων των ανεμβολίαστων υγειονομικών και την ταχεία επαναφορά τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Τα επιστημονικά μέλη της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, μολονότι είχαν την δυνατότητα να αξιοποιήσουν επ’ ωφελεία της δημόσιας υγείας τα κρίσιμα επιδημιολογικά δεδομένα που αμφισβητούσαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, εντούτοις επέλεξαν να θυσιάσουν την επιστημονική αλήθεια στον βωμό αδιαφανών πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων, εξακολουθώντας να προπαγανδίζουν με αμείωτη ένταση και φανατισμό τον εμβολιασμό των πολιτών με την αναμνηστική (τρίτη) δόση του εμβολίου.

Ο διευθυντής της Β’ ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια των επιστημονικών στοιχείων και ευρημάτων, καθόσον σε ανύποπτο χρόνο (τον Ιανουάριο του 2022), σχολιάζοντας την πορεία της μετάλλαξης Όμικρον στην Ελλάδα, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Ο κορωνοϊός μάς έχει ξεγελάσει όλους, έχει αλλάξει την εικόνα, παρακάμπτει και τα εμβόλια άρα η ανοσία πλέον απομακρύνεται, βλέπουμε ότι οι παραλλαγές απαιτούν νέα εμβόλια, επομένως η ανοσία αγέλης δεν είναι εφικτή στο άμεσο διάστημα και οι μεταλλάξεις θα είναι συνεχώς μπροστά μας»2.

Ο κ. Καπραβέλος, μολονότι γνώριζε πολύ καλά ότι ο κορωνοϊός παρακάμπτει τα εμβόλια, και επομένως η ανοσία καθίσταται ανέφικτη, εντούτοις συνέχιζε (ενάντια στα επιστημονικά δεδομένα) να προπαγανδίζει την αναγκαιότητα της αναμνηστικής (τρίτης) δόσης, ενώ την ίδια στιγμή δεκάδες ανεμβολίαστοι συνάδελφοί του αγωνίζονταν για την διαφύλαξη της ακεραιότητας της ιατρικής τους συνείδησης από κάθε εξωτερική πίεση ή εξαναγκασμό, πληρώνοντας το υψηλό τίμημα της αναστολής καθηκόντων.

Ο προβεβλημένος ιατρός με την άνεση του διευθυντή ΜΕΘ δημοσίου νοσοκομείου που πρωτοστάτησε στην τηλεοπτική προπαγάνδα του μαζικού εμβολιασμού των πολιτών, εμφανίζεται σήμερα μετριοπαθής να χύνει «κροκοδίλια δάκρυα», ζητώντας με περισσή υποκριτική ικανότητα από την κυβέρνηση την άρση της αναστολής εργασίας των ανεμβολίαστων υγειονομικών, επειδή κατενόησε μετά από δεκατέσσερις μήνες (!) την πασίδηλη και κραυγάζουσα ιατρική αλήθεια, ότι δηλ. και οι εμβολιασμένοι υγειονομικοί μολύνονται, νοσούν και μεταδίδουν.

Επίσης ο πεπειραμένος υψηλόβαθμος νοσοκομειακός ιατρός μόλις τώρα έδειξε να αντιλαμβάνεται για πρώτη φορά την υποστέλεχωση του εθνικού συστήματος υγείας, καλώντας την ηγεσία του υπουργείου υγείας να επανεντάξει στο δυναμικό των νοσοκομειακών δομών τους ανεμβολίαστους συναδέλφους του.

Όμως όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, ο «σπλαχνικός» σήμερα κ. Καπραβέλος παρέμεινε εξοργιστικά ασυγκίνητος, απαθής και αναίσθητος στις κραυγές αγωνίας και απόγνωσης των χιλιάδων ανεμβολίαστων υγειονομικών που ζητούσαν μετ’ επιτάσεως να επιστρέψουν στην εργασία τους, προσκομίζοντας δύο αρνητικά αποτελέσματα εγκεκριμένων διαγνωστικών δοκιμασιών ελέγχου, (rapid test) με σκοπό να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις και δυσλειτουργίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας και να παραμείνει ικανό στην αντιμετώπιση των αυξημένων αναγκών περίθαλψης και νοσηλείας.

Κατά την διάρκεια της πανδημίας οι υγειονομικοί επαινέθηκαν από την κυβέρνηση και την ηγεσία του υπουργείου Υγείας για την θυσιαστική τους προσφορά στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, στην συνέχεια όμως όσοι επέλεξαν να μην εμβολιαστούν λοιδορήθηκαν και ερρίφθησαν «ως απορρίμματα της επιστήμης» στους δρόμους της επαγγελματικής απαξίωσης και περιφρόνησης, επειδή αρνήθηκαν να υπηρετήσουν το αφήγημα της εμβολιολατρείας του αδυσώπητου και ανάλγητου ιατροφασιστικού καθεστώτος.

Συνεπώς δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία ότι η επιβληθείσα αναστολή εργασίας στο ιατρονοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό των δομών υγείας ήταν το αποτέλεσμα μιας κατάφωρα άδικης, παράνομης και αντισυνταγματικής πολιτικής απόφασης των κ. Μητσοτάκη και Πλεύρη που φέρουν με τα επιστημονικά φερέφωνά τους ακέραιη την ευθύνη για την φτώχεια, την ανέχεια και την ταλαιπωρία των χιλιάδων ανεμβολίαστων υγειονομικών και των οικογενειών τους.

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση κωφεύει στις επίμονες εκκλήσεις της κοινωνίας για την επιστροφή των ανεμβολίαστων υγειονομικών, παρατηρούνται συσσωρευμένες ελλείψεις αναισθησιολόγων και νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία που οδηγούν σε αναμονή πολλών μηνών για την πραγματοποίηση μιας τακτικής χειρουργικής επέμβασης και θέτουν σε σοβαρή διακινδύνευση το πολύτιμο αγαθό της ατομικής υγείας των πολιτών, η διαφύλαξη του οποίου συνιστά εκπλήρωση συνταγματικής υποχρέωσης του Κράτους.

Θεωρώ ότι κάθε πολίτης πρέπει πλέον να έχει πειστεί ότι η αναστολή εργασίας δεν αποσκοπούσε στην προστασία της δημόσιας υγείας η οποία δήθεν κινδύνευε από τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς (όπως υποκριτικά έχει λεχθεί), αλλά είχε ως κυρίαρχο και πρωτεύοντα στόχο να συντρίψει στο πρόσωπο των ανεμβολίαστων υγειονομικών το ελεύθερο και αδάμαστο φρόνημα του ελληνικού λαού.

Στην υποθετική περίπτωση που σχηματιστεί κάποτε στην Ελλάδα μια εθνική πατριωτική κυβέρνηση, απαλλαγμένη από εξωτερικές πιέσεις και δεσμεύσεις οικονομικού χαρακτήρα, οφείλει να θέσει ως πρωταρχικό μέλημά της την άρση του επαίσχυντου και προσβλητικού –για τον νομικό μας πολιτισμό– δικαστικού ακαταδίωκτου των μελών της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων που είχαν ενεργό συμμετοχή στην υγειονομική διαχείριση της πανδημίας, προκειμένου να λογοδοτήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης (που θα σέβεται και θα τιμά τον ρόλο και την αποστολή της) για τα εγκλήματα που διέπραξαν εις βάρος της δημόσιας υγείας του Ελληνικού λαού.