Η Ήπειρος μας, ψυχορραγεί και δυστυχώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία στον επιθανάτιο ρόγχο της. Το δημογραφικό σκοτώνει την Ελλάδα σταθερά και μεθοδικά. Ολόκληρα κομμάτια της πατρίδας μας, που χρειάστηκαν μάχες, αγώνες και αίμα για να αποσπαστούν από τους κατακτητές, που η απελευθέρωση τους έγινε έπος και γιορτή για το Έθνος, σήμερα βρίσκονται παραδομένα στον πιο επικίνδυνο «κατακτητή», υποδουλωμένα στον ζυγό της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.

Η Ήπειρος ερημώνει και σχεδόν καμία πολιτική ατζέντα δεν καταδέχεται να συμπεριλάβει στα «υψηλά» θέματα της, αυτή τη δημογραφική καταστροφή. Χωριά σβήνονται από το χάρτη και γίνονται φαντάσματα. Αν επισκεφθεί κάποιος, όχι έναν και δύο, άλλα 55 ολόκληρους οικισμούς σε διαφορετικούς Δήμους της Ηπείρου, δεν θα βρει παραπάνω από 30 κατοίκους στον καθένα. Πολλοί έχουν μονοψήφιο αριθμό κατοίκων, ενώ 3 χωριά ερημώθηκαν πλήρως, και επισήμως έχουν μηδενικό αριθμό.

Σαράντα σχολεία έκλεισαν στην Ήπειρο το 2021, λόγω έλλειψης μαθητών. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή κατέγραψε την ίδια χρονιά πως οι θάνατοι (4.514) ήταν διπλάσιοι από τις γεννήσεις (2.231). Εδώ δεν μιλάμε απλά για συρρίκνωση πληθυσμού, άλλα για μια ήδη συντελεσμένη τραγωδία της πατρίδας μας. Και τα συστημικά κανάλια ασχολούνται στα ρεπορτάζ τους με το ρεκόρ τουρισμού που θα σπάσει η… Μύκονος και η Σαντορίνη. Χάνεται η ελληνική κληρονομιά από ένα ολόκληρο γεωγραφικό διαμέρισμα και εκείνοι μετράνε τις αφίξεις από το εξωτερικό.

Με τον πληθυσμό να γερνάει συνεχώς και τους λιγοστούς νέους να μετακινούνται στα αστικά κέντρα μη έχοντας από την πολιτεία κανένα ουσιαστικό κίνητρο να μείνουν στον τόπο τους, είναι θέμα χρόνου να αφανιστεί πλήρως η ζωή από τα χωριά της Ηπείρου. Δεν γίνεται να θεωρείς τον εαυτό σου Έλληνα και να μη σπαράζει η καρδιά σου με κάτι τέτοιο.

Χάνονται πολύτιμα κομμάτια της ιστορίας μας

Μαζί με τους κατοίκους που αφανίζονται, χάνεται και ο πολιτισμός της παλιάς, της ωραίας Ελλάδας. Κόβονται οι δεσμοί με το πνεύμα των προγόνων. Τα σπίτια μένουν βουβά, πεθαίνουν οι παραδόσεις, ερημώνουν ναοί και μένουν αλειτούργητοι, σβήνεται η σύνδεση με την ιστορία του τόπου, χάνονται μνήμες και έθιμα και παρακαταθήκες ολόκληρων γενεών.

Το κράτος εγκαταλείπει όλο και περισσότερο την επαρχία, και αναγκαστικά οι περισσότεροι κλείνονται μέσα σε άψυχες και απρόσωπες πόλεις που κι εκείνες σβήνουν επιμελώς την ιστορία τους, και δεν έχουν τίποτα να σου διδάξουν, τίποτα να σου εμπνεύσουν, παρά το πώς να γίνεις «γκρίζος» πολίτης.

Την ίδια στιγμή που έχουμε αυτήν την τραγική κατάσταση, κάποιοι χαρτογιακάδες πολιτικών κομμάτων, έχουν το θράσος να μιλούν για «ανάπτυξη». Μια «ανάπτυξη» του μαζικού ξεπουλήματος, η οποία χτίζεται πάνω σε νεκρές πατρίδες.

Μας πιπιλίζουν το μυαλό συνεχώς με θέματα όπως η «πράσινη ανάπτυξη», η ψηφιοποίηση, οι «επενδυτικές ευκαιρίες» και όλα τα καπιταλιστικά κουραφέξαλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, και δεν έχουν την πολιτική βούληση να κρατήσουν ούτε έναν Έλληνα στην επαρχία, προκειμένου να ανοιχτεί πεδίο για τους «επενδυτές», εντός και εκτός εισαγωγικών. Κίνητρα δεν δίνονται, υποδομές στα χωριά δεν υπάρχουν, δουλειές δεν υπάρχουν, όλες οι υπηρεσίες του κράτους αστικοποιούνται και τραβούν τον κόσμο στις πόλεις.

Άλλα και η τεκνογονία δεν στηρίζεται καθόλου από το κράτος και βάλλεται συνεχώς από μεταμοντέρνα ιδεολογήματα που προωθούν το πρότυπο του άτεκνου, εγωκεντρικού, αποκομμένου από την προσφορά στην πατρίδα ανθρώπου, που ζει μόνο για να ικανοποιεί σωματικά το τομάρι του. Από την άλλη, το υψηλό κόστος ζωής και οι χαμηλοί μισθοί δημιουργούν στρατιές μοναχικών ανθρώπων που αδυνατούν να στήσουν οικογένεια, ακόμα και αν έχουν όλη την καλή διάθεση και τα όνειρα.

Η παραδοσιακή οικογένεια απαξιώνεται συνεχώς από την πολιτεία και οι κυβερνήσεις μας, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα τόσα χρόνια για να την ενισχύσουν, άλλα υποσκάπτουν συνεχώς τα θεμέλια της, υπερπροβάλλοντας το δήθεν «προοδευτικό» πρότυπο της ΛΟΑΤΚΙ «οικογένειας».

Κάθε προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στα θέματα υπογεννητικότητας και της συνέπειας της στο δημογραφικό, σαμποτάρεται συστηματικά από τους γνωστούς ορθοπολιτικούς ναζί, που ούτε λίγο – ούτε πολύ θεωρούν την τεκνογονία ως κοινωνική κατάρα, ως εμπόδιο στην οργιαστική ελευθερία που απαιτούν, ως βαρίδι στο «ενεργειακό αποτύπωμα» και άλλες παρόμοιες μισανθρωπικές προσεγγίσεις.

Και κάπως έτσι «εξαφανίζονται» οι Έλληνες από ολόκληρες περιοχές της χώρας, και ερημώνει η ύπαιθρος από ελληνικό παλμό ζωής. Και τα ΜΜΕ, αμέριμνα όπως πάντα, θα συνεχίσουν να ασχολούνται με την πληρότητα των ξενοδοχείων στα τουριστικά θέρετρα…

πηγή