Ήταν μία πανωλεθρία για την πλειονότητα των εταιρειών το να οδεύουν απροκάλυπτα προς την κουλτούρα της «αφύπνισης» (woke) στην νέα εποχή της aμερικανικής καταναλωτικής επανάστασης και το κατεστημένο δεν είναι ευχαριστημένο. Εταιρείες όπως η Disney, η Anheuser–Busch και η Target κάνουν βουτιά στα κέρδη και χάνουν δισεκατομμύρια σε χρηματιστηριακή αξία αφού δεσμεύτηκαν να τηρήσουν την ατζέντα των τρανς. Ειδικότερα, το κοινό σκοπεύει να δημιουργήσει παραδείγματα ιδρυμάτων που υποστηρίζουν την τρανς μύηση σε παιδιά. Με απλά λόγια, η κόκκινη γραμμή έχει παραβιαστεί!
Με τα συντηρητικά μποϋκοτάζ να είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από ότι ήταν ποτέ τα αριστερά μποϋκοτάζ, το κίνημα κάνει εμφανές ότι η πολιτική αριστερά είναι μία χάρτινη τίγρης και ότι οι συντηρητικοί και οι ανεξάρτητοι έχουν την πραγματική πλειοψηφική δύναμη στις Η.Π.Α. Σε απάντηση τα μέσα ενημέρωσης ισχυρίζονται ότι αυτό το κίνημα είναι μία μορφή «οικονομικής τρομοκρατίας». Δηλαδή, αν αρνηθείς να στηρίξεις με το πορτοφόλι σου την κουλτούρα της αφύπνισης, θα πρέπει να θεωρηθείς εσωτερικός εχθρός.
Πήρε αρκετό καιρό, αλλά οι μέσοι Αμερικανοί εμπλέκονται τελικά σε έναν πολιτισμικό πόλεμο που ξεκίνησε πριν από χρόνια, όχι τόσο από την πολιτική αριστερά, αλλά από παγκοσμιοποιητικούς θεσμούς που χρησιμοποιούν αριστερούς ακτιβιστές ως επιβολείς και σαμποτέρ. Το σημείο κλειδί για το οποίο πολύ λίγοι άνθρωποι μιλούν είναι το ότι οι ομάδες ακτιβιστών δεν θα είχαν ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, αν δεν υπήρχε η άνευ προηγουμένου υποστήριξη που λαμβάνουν από τις κυβερνήσεις, τους μη-κερδοσκοπικούς οργανισμούς, ομάδες προβληματισμού (think–tanks) και τον επιχειρηματικό κόσμο. Και μεγάλο μέρος αυτής της υποστήριξης έχει χορηγηθεί μέσω χρηματοδότησης τύπου ESG καθώς και προγραμμάτων ΔΙΕ (Διαφορετικότητας, Ισότητας και Ένταξης).
Το ESG (Environment, Social, Governance, μτφ. Περιβάλλον, Κοινωνία, Διακυβέρνηση) γίνεται πολύ γνωστός όρος και είναι, στην τελική, ένας τύπος «επένδυσης αντίκτυπου» – Που σημαίνει, μεγάλοι δανειστές όπως η Blackrock ή η Carlyle Group, ή ομάδες προβληματισμού (thinks tanks) όπως το Ίδρυμα Ford, επιδιώκουν να ελέγχουν τα κοινωνικά αποτελέσματα χρησιμοποιώντας τον δανεισμό ως μόχλευση. Δείτε το βίντεο ΕΔΩ όπου παρουσιάζεται ο επικεφαλής των «επενδύσεων αποστολής» του Ιδρύματος Ford για να καταλάβετε τι πραγματικά είναι το ESG: Κοινωνική μηχανική.
Στο παρελθόν, οι δανειστές βάσιζαν τα πρότυπα χρηματοδότησής τους σε καλά πιστωτικά σκορ και στην πιθανότητα απόδοσης της επένδυσής τους. Αν είχατε μία επιχείρηση με ιστορικό σταθερών αποδόσεων και αξιόλογων εξασφαλίσεων τότε πιθανότατα θα παίρνατε ό,τι δάνειο θα χρειαζόσασταν. Σήμερα ωστόσο, οι δανειστές προσπαθούν να θέσουν πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους για τις εταιρείες που επιδιώκουν να λάβουν χρηματοδότηση. Πρέπει να δείξετε την αρετή σας για να αποκτήσετε πρόσβαση σε χρήματα, και αυτό περιλαμβάνει την υποστήριξη πρωτοβουλιών για το κλίμα και τον άνθρακα, την αναδιοργάνωση της εργασίας σας με βάση τους κανόνες διαφορετικότητας και ένταξης, ακόμα και την προώθηση του ΛΟΑΤΚΙ-ακτιβισμού να είναι ένας μεγάλος παράγοντας στην επόμενη ενίσχυση των μετρητών σας.
Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία με βάση τα ESG κριτήρια, τόσο πιο πιθανό είναι να πληροίτε τις προϋποθέσεις για πρόσβαση στο χρέος. Αυτό είναι και ένα μέρος της αιτίας γιατί ένας μεγάλος αριθμός εταιρειών παίρνει ολοένα και περισσότερο μέρος στον «μήνα υπερηφάνειας». Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να βάλουν μερικά ουράνια τόξα σε μερικά προϊόντα ή διαφημίσεις ή να υπερασπιστούν δημόσια τον τρανς στολισμό παιδιών και ξαφνικά χρυσαφίζουν για άλλον ένα χρόνο από επιδοτούμενα κεφάλαια.
Τι συμβαίνει όμως σε έναν κόσμο όπου η πίστη των καταναλωτών δεν είναι πλέον εγγύηση και ο κόσμος σταματάει να αγοράζει από αλυσίδες που προωθούν έννοιες για την επαγρύπνηση κατά των φυλετικών διακρίσεων; Τι συμβαίνει όταν το να είσαι σε εγρήγορση κατά των φυλετικών διακρίσεων σημαίνει να είσαι χωρίς λεφτά; Αξίζουν πραγματικά τα μετρητά του ESG να χάσεις τους μισούς ή και περισσότερους πελάτες σου;
Λοιπόν, όχι αυτή τη στιγμή. Καθώς οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια και μειώνουν τους ισολογισμούς τους, το πάρτυ εύκολου χρήματος που ξεκίνησε το 2008 τελειώνει. Μετά από μία δεκαετία εκθετικής ανάπτυξης, το ESG βρίσκεται τώρα σε απότομη πτώση και αυτό συνδέεται άμεσα με τις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών όπως η Federal Reverse. Τον περασμένο χρόνο δεν είναι πλέον βιώσιμο να ρίχνουμε χρήματα σε κατά κύριο λόγο άχρηστα σχέδια για την επαγρύπνηση κατά των φυλετικών διακρίσεων. Ωστόσο, η τάση αυτή για επαγρύπνηση κατά των φυλετικών διακρίσεων συνεχίζεται. Γιατί;
Πριν από είκοσι χρόνια, το όνομα του παιχνιδιού στον επιχειρηματικό κόσμο ήταν «χτίσιμο επωνυμίας». Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε την επωνυμία σας και να κερδίσετε την πίστη της αγοράς θα μπορούσατε να διατηρήσετε το μοντέλο κέρδους σας για τις επόμενες δεκαετίες. Τώρα οι εταιρείες είναι πρόθυμες να καταστρέψουν τις ίδιες επωνυμίες που ξόδεψαν τόσο πολύ χρόνο και χρήμα για να δημιουργήσουν, όλα στο όνομα της πολιτικής ειδωλολατρίας.
Φαίνεται σαν σκέτη τρέλα, αλλά τι γίνεται αν ξέρουν κάτι που εμείς δεν γνωρίζουμε; Τι γίνεται αν ξεπερνούν μια κατασκευασμένη οικονομική κρίση ώστε αργότερα να μπορούν να ανταμειφθούν με «πολύ ξύπνιο για να αποτύχει» πλούτο; Η θεωρία μου είναι ότι ενώ ο δανεισμός με κριτήρια ESG φαίνεται να πεθαίνει σήμερα, αύριο ο δανεισμός με κριτήρια ESG θα είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οποιαδήποτε εταιρεία θα μπορεί να επιβιώσει.
Πρέπει να αρχίσουμε να εξετάζουμε την μελλοντική πιθανότητα ενός παγκοσμίως θεσμοθετημένου ESG. Η τρομακτική έννοια της χρηματοδότησης με κριτήρια ESG από την κεντρική τράπεζα κυκλοφορεί από τις πρώτες μέρες της πανδημίας του κορωνοϊού. Από την τράπεζα BIS έως την Fed και την ΕΚΤ, πολλά προγράμματα άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια με συνειρμούς σχετικά με την επαγρύπνηση κατά των φυλετικών διακρίσεων. Τα περισσότερα από αυτά αρχικά εστίαζαν στην κλιματική αλλαγή, με τις κεντρικές τράπεζες να ενδιαφέρονται ξαφνικά στο να «σώσουν τον πλανήτη» από μία απειλή άνθρακα που δεν υπάρχει. Τώρα, υπάρχει μία αυξανόμενη χορωδία ΔΙΕ και φλυαρία της κοινωνικής ισότητας προερχόμενη επίσης από τις κεντρικές τράπεζες.
Ίσως οι διεθνείς τράπεζες να είναι περιορισμένες στο πώς να συμμετέχουν στον δανεισμό με κριτήρια ESG, αλλά τι γίνεται με τις κεντρικές τράπεζες; Τι θα συμβεί αν βγάλουν το προσωπείο του να είναι «πολιτικά ουδέτεροι» και έρθουν με πλήρη ισχύ για να υποστηρίξουν τον ιό των μυαλών σε επαγρύπνηση κατά των φυλετικών διακρίσεων; Τι θα συμβεί αν οι κεντρικές τράπεζες γίνουν τα θεμέλια του ESG; Δεν θα γινόταν τότε o δανεισμός της κουλτούρας της αφύπνισης (woke) αιώνιος;
Θεωρώ ότι αυτό ακριβώς πρόκειται να γίνει, αλλά θα πρέπει να συνδεθεί άμεσα με μία οικονομική κρίση καθώς και με την εισαγωγή ψηφιακών νομισμάτων (CBDCs). Μία κρίση χρέους (μαζί με τον στασιμοπληθωρισμό) θα μπορούσε να στήσει την πλειοψηφία των εταιρειών στη γωνία. Με την έλλειψη κεφαλαίων, τη μείωση καταναλωτικών δαπανών και τη σφιχτή αγορά δανείων, οι κεντρικές τράπεζες και τα μέτρα τόνωσης θα γίνουν άλλη μια φορά ο μόνος επίσημος μηχανισμός για ανοικοδόμηση της οικονομίας.
Οι κυβερνήσεις θα υπόκεινται επίσης στις κεντρικές τράπεζες ως μέσο για να παραμείνουν ζωντανές και αυτό σημαίνει ότι οι τραπεζίτες θα έχουν τεράστια επιρροή στον τρόπο διανομής των χρημάτων (και στον τρόπο ανακατανομής του πλούτου).
Σε αντίθεση με το κραχ του 2008, ωστόσο, το επόμενο τονωτικό συμβάν δεν θα είναι ένα διάταγμα δωρεάν για όλους. Αντίθετα, θα γίνει ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ, ένα εξαιρετικά περιορισμένο σχέδιο διάσωσης με ψηφιακό χρήμα το οποίο θα διοχετεύεται σε επιλεγμένα ιδρύματα. Με άλλα λόγια, μόνο σε ένα μέρος της υπάρχουσας οικονομίας θα δοθεί σωσίβια λέμβος και μαντέψτε ποιος θα πληρεί τις προϋποθέσεις για μια θέση στη σχεδία; Σωστά, οι εταιρείες που δείχνουν τη μεγαλύτερη αφοσίωση στο ESG.
Αυτό θα εξηγούσε γιατί τόσες πολλές εταιρείες αρνούνται να υποχωρήσουν από το μάρκετινγκ με επαγρύπνηση κατά των φυλετικών διακρίσεων ακόμα και αν χάνουν εκατομμύρια πελάτες, ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί και προετοιμάζονται εκ των προτέρων για την πτώση καθώς και για τις αναπόφευκτες ψηφιακές διασώσεις.
Φυσικά, μερικοί άνθρωποι θα υποστηρίξουν ότι αυτό θα απαιτούσε ένα επίπεδο οργάνωσης και «συνωμοσίας» που δεν υπάρχει. Θα ήταν «ανόητο» να υποδηλώνουμε ότι οι εταιρείες συνεννοούνται για να θεσπίσουν ένα σχέδιο που θα ανατρέψει θεμελιωδώς το τρέχον οικονομικό παράδειγμα, σωστά; Λάθος. Τουλάχιστον σε επίπεδο συντονισμού, η κλίκα έχει ήδη ανακοινώσει ανοιχτά την παρουσία της.
Η συμπαιγνία εταιρειών, ομάδων προβληματισμού (think tanks) και κυβερνήσεων για να δημιουργηθεί ένα διεθνές μονοπώλιο επαγρύπνησης κατά των φυλετικών διακρίσεων δεν είναι θεωρία, είναι πραγματικότητα. Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι πότε οι κεντρικές τράπεζες θα παραδεχθούν ότι είναι μέρος του σχεδίου; Θα έλεγα ότι τα σημάδια τραπεζικής κρίσης που είδαμε στις αρχές του χρόνου είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Καθώς η Fed και άλλοι συνεχίζουν να αυξάνουν τα επιτόκια σε οικονομική αδυναμία,η πίεση στο σύστημα θα εντείνεται και τελικά κάτι αναπόσπαστο θα σπάσει. Ίσως θα είναι μια άλλη στιγμή Lehman, ίσως θα είναι η απώλεια του αποθεματικού του δολλαρίου ή κάποια άλλη καταστροφή. Αλλά δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η εισβολή της ακροαριστερής κουλτούρας στον επιχειρηματικό κόσμο κλιμακώνεται την ίδια στιγμή που τα οικονομικά μας θεμέλια παλεύουν. Το ένα σχετίζεται με το άλλο, και είναι άποψη μου ότι η παρακμή του τρέχοντος συστήματος έχει σκοπό να διευκολύνει τη δημιουργία μιας νέας και διαρκώς αφυπνισμένης κατά των φυλετικών διακρίσεων οικονομίας.
Οπότε το κοινό θα παγιδευόταν στο να συμμετέχει στη μόδα από απόλυτη ανάγκη, εκτός εάν ο πληθυσμός αποκεντρωθεί χρησιμοποιώντας την τοπική παραγωγή και το τοπικό εμπόριο. Όλος ο τρόπος ζωής μας θα έπρεπε να αλλάξει δραματικά, αντλώντας αυτάρκη ιδανικά που αποτελούσαν βασικό στοιχείο πριν από εκατό χρόνια.
Το ESG δεν υποχωρεί από μόνο του. Η ιδεολογία της επαγρύπνησης κατά των φυλετικών διακρίσεων δεν φεύγει από μόνη της. Αυτές οι δομές θα πρέπει να καταστραφούν, αλλά δεν μπορείς να επαναστατήσεις εναντίον μιας δομής στην οποία βασίζεσαι για την καθημερινή επιβίωση. Θα πρέπει να αποκοπείς από αυτή τελείως.