Γιά τήν ἐπανίδρυση τῆς Ρωμανίας καί τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

Εισαγωγή

Τό σύγχρονο πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου, τῆς Ἑλλάδας καί τοῦ κόσμου, εἶναι πρωτίστως

πρόβλημα πνευματικό καί ἀκολούθως πολιτικό καί πολιτειακό.

Ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἱστορικό χρέος καί εὐθύνη νά ἐξάγει τήν ἀνθρωπότητα τήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό ἔξω ἀπό τό σκοτεινό σπήλαιο τῶν σκιῶν τοῦ μεταανθρωπισμοῦ καί τῆς σατανικῆς παγκοσμιοποίησης στήν περιοχή τῆς Ὄντως Ζωῆς τοῦ Θεϊκοῦ Φωτός και της θείας Λογικότητας, τῆς Ἀνιδιοτελοῦς Ἀγάπης, τῆς Δικαιοσύνης καί τῆς Ἐλευθερίας. Αὐτό θά συμβεῖ μόνο ἐάν οἱ Ἕλληνες ξαναθυμηθοῦν καί ἐνεργοποιήσουν τό διαχρονικό Ἑλληνικό καί Ὀρθόδοξο Πνεῦμα. Γιά τόν λόγο αὐτό σχεδιάσαμε καί προτείνουμε τήν ἄμεση ἐφαρμογή τοῦ ΥΠΕΣ.

Τό ΥΠΕΣ δρᾶ ὡς σύγχρονη Πνύκα, Σύγκλητος καί Δημογεροντία γιά νά σωθεῖ ἡ Ἑλλάδα ὁ Ἑλληνικός λαός καί ὁ Πολιτισμός της. Δηλαδή τό ΥΠΕΣ εἶναι ἕνα Πολυκεντρικό καί Αὐτοργανούμενο Ὑπερκομματικό Πολιτικό Σῶμα πού ἀναπτύσσεται σέ ὅλα τά ἐπίπεδα τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας στήν Ἑλλάδα καί στό Ἐξωτερικό. Στό ΥΠΕΣ καλοῦνται νά συμμετάσχουν ὅλοι οἱ εὐγενεῖς καί αἰσθαντικοί Ἕλληνες ὅλων τῶν κοινωνικῶν στρωμάτων πού μποροῦν νά συναντῶνται ὡς πρόσωπα καί ὡς φίλοι καί ἀπολύτως ἀνιδιοτελῶς. Μέ σκοπό τήν ἀνάπτυξη καί ὑλοποίηση ἑνός νέου καί καινοτομικοῦ πολιτειακοῦ μοντέλου, τό ὁποῖο μπορεῖ νά ἑνώσει ὅλο τόν ἑλληνικό λαό καί ὅλες τίς πολιτικές κοινωνικές καί ἄλλες ὁμάδες πού ἀγωνιοῦν γιά τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος. Ἱδρυτική ἀρχή τοῦ ΥΠΕΣ εἶναι ἡ ρήση τοῦ Εὐαγγελίου, ὁποῖος θέλει νά εἶναι πρῶτος ἄς γίνει τελευταῖος και υπηρέτης όλων. Στό ΥΠΕΣ μποροῦν νά συμμετέχουν ἁπλοί πολῖτες, ἀλλά καί ἐκπρόσωποι πολιτικῶν κομμάτων, ἤ πολιτικῶν καί κοινωνικῶν ὁμάδων, πού ἀντιλαμβάνονται τήν ἀνάγκη τῆς ἑνότητας ὅλων τῶν Ἑλλήνων καί τῆς ἀπελευθέρωσης τῆς Ἑλλάδος ἀπό ξένες ἡ ντόπιες ἐξουσιαστικές ὀλιγαρχίες καί κλειστές φεουδαρχίες. Ἡ Ἑνότητα τῶν Ἑλλήνων δέν ἐννοεῖται ὡς ἀγελαία καί ἀπρόσωπη, ἀλλά ὡς ἐλεύθερη ἀγαπητική καί ἀπεριόριστη προσωπική σχέση. Ὡς φιλία, ὡς ἀνιδιοτέλεια, ὡς ἀλληλεγγύη, ὡς διαφάνεια καί ὡς ἀλήθεια. Τό ΥΠΕΣ δέν ἔχει ἀρχηγούς. Καλεῖ κάθε Ἕλληνα νά ἐργαστεῖ ὡς αὐτός νά εἶναι ὁ σωτῆρας τῆς πατρίδας του, ὁ σωτῆρας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τοῦ διαχρονικοῦ Ἑλληνικοῦ καί Ὀρθόδοξου πολιτισμοῦ. Ὅλοι αὐτοί οἱ εὐγενεῖς καί αἰσθαντικοί Ἕλληνες ἀγωνίζονται νά ἑνωθοῦν τοπικά περιφερειακά καί κεντρικά τόσο στήν Ἑλλάδα ὅσο καί στήν Ὁμογένεια. Στό ΥΠΕΣ μποροῦν καί πρέπει νά συμμετάσχουν ἐργάτες, ἐπιστήμονες, ἐπιχειρηματίες, ρασοφόροι, στρατιωτικοί, ἀστυνομικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, καί ὀσοι ἄλλοι ἔχουν ἀποφασίσει νά σώσουν τήν Ἑλλάδα τόν Ἑλληνικό λαό καί τόν Ἑλληνικό Πολιτισμό.

Οἱ ἀκόλουθες ἱδρυτικές ἀρχές τοῦ ΥΠΕΣ ἐμπεριέχουν ὡς θεμελιώδη θεωρία ἐμπειρία καί γνώση τό γεγονός πώς ἐπί δύο συνεχεῖς αἰῶνες ἡ ἰδιωτικοποίηση τῆς πολιτικῆς μέσῳ κλειστῶν συγκεντρωτικῶν φεουδαρχικῶν καί ἀρχηγικῶν κομματικῶν πολιτικῶν ὁμάδων τό ἀποτέλεσμα εἶναι αὐτό πού βιώνουμε σήμερα. Γενοκτονία δηλαδή, Οἰκονομική, Δημογραφική, Πολιτιστική, Πνευματική καί προσφάτως Ἰατρική ὅλων τῶν Ἑλλήνων καί ἀντικατάσταση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ μέ ἄλλους λαούς καί ἄλλους ὀληθυσμούς.

Ἡ Ἑλλάδα καί ἡ ἑλληνική πατρίδα προφανῶς δέν εἶναι ἰδιοκτησία κανενός κόμματος καί οὐδεμίας πολιτικῆς ἰδεολογικῆς θρησκευτικῆς ἠ οποίας ἄλλης κλειστῆς παρέας.

Ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στόν λαό της διαχρονικά καί σέ ὅσους ἀνιδιοτελεῖς Ἕλληνες ἐπωνύμους ἡ ἀνώνυμους πού θυσιάζονται γιά αὐτήν καί φυλάσσουν διαρκῶς Θερμοπύλες. Σέ ὅσους ἔδιναν καί δίδουν τό αἷμα των γιά νά μείνει ἐλεύθερη ἀνεξάρτητη καί δημοκρατική αὐτή ἡ ἱστορική καί μαρτυρική πατρίδα.

Δυστυχῶς αὐτός ὁ πολυκομματισμός ἡ πολυδιάσπαση καί ἡ ἰδιοτελής μονοφυσιτική πολιτειολογία ἔφερε τήν πλήρης Ἐθνική καί γεωγραφική καταστροφή καί κατάρρευση ἑνός ἀπό τούς ἀρχαιότερους λαούς τῆς γῆς καί μέ κίνδυνο πλήρους ἀφανισμοῦ τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν ἱστορική των κοιτίδα καί στόν ἱστορικό των χῶρο τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου της Μικρᾶς Ἀσίας τῆς Νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης καί τῆς Βαλκανικῆς ἀλλά καί τῆς βορείου Ἀφρικῆς. Συγχρόνως καί ἐξαιτίας τοῦ ἀρρώστου κομματισμοῦ καί τῆς ἀρχηγικῆς ψυχοπαθολογίας στήν ἐλεύθερη νεότερη ἑλληνική πατρίδα ἔχουμε πλήρη κατάρρευση τῆς ἀνεξάρτητης Ἑλληνικῆς Πολιτείας τῆς Δημοκρατίας, τῆς Δημογραφίας καί πρό τῶν θυρῶν ζοῦμε τό τραγικό γεγονός πλέον τῆς ἀντικατάστασης τῶν Ἑλλήνων μέ ἄλλους λαούς ἀσιατικούς ἀφρικανικούς κλπ πού μετανάστευσαν καί μεταναστεύουν διαρκῶς στήν Ἑλλάδα τίς τελευταῖες δυό μέ τρεῖς δεκαετίες. Καί βεβαίως δέν τά βάζουμε κέ αὐτούς τούς λαούς καί ἀνθρώπους πού τό παγκόσμιο ἐξουσιαστικό σύστημα τούς χρησιμοποιεῖ γιά νά ἐγκαθιδρύσει τήν δική του παγκόσμια ἐξουσία.

Ἀκόμη δέ καί αὐτή τήν κρίσιμη στιγμή πού ὁ ἑλληνικός λαός καί ἡ ἑλληνική πατρίδα εὑρίσκονται στό χεῖλος τό γκρεμοῦ ἔχουμε τό ἄσοφο καί ἄκρως ἠλίθιο γιά τόν ἑλληνισμό φαινόμενο τῆς διάσπασης καί διαίρεσης τῶν Ἑλλήνων σέ ὁμάδες καί ὀμαδοῦλες σέ κόμματα καί κομματάκια καί σέ φατρίες ἰδεολογικές θρησκευτικές καί πολλές ἄλλες. Μάλιστα τό Σύστημα ξένης κατοχῆς καί ἐλέγχου τῆς Ἑλλάδος ἐπιδιώκει αὐτή τήν πολυδιαίρεση τῶν Ἑλλήνων προκειμένου νά συνεχίσει ἀνενόχλητο τό ἔργο του γιά τήν ἐξαφάνιση καί πλήρη ὑποδούλωση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί λαφυραγώγηση τῆς ἑλληνικῆς πατρίδας.

Ἔτσι καί δυστυχῶς Διαρκῶς καί καθημερινά ἐμφανίζονται νέοι ἐπίδοξοι σωτῆρες καί αὐτοανακηρύσσομενοι ἐθνικοί ἡγέτες πού διαιροῦν διαρκῶς τόν ἑλληνικό λαό καί ἀποδυναμώνουν καί διαλύουν κάθε ἐθνική συνοχή. Ξεχνῶντας βέβαια ὅλοι αὐτοί πώς ἡ Ἑλλάδα δέν εἶναι ἰδιοκτησία τοῦ τάδε κόμματος καί τῆς δεῖνα ὀμαδούλας πού ἐπιδιώκει ἀδιαφανῶς νά ἀναρριχηθεῖ καί νά μοιραστεῖ τήν ἄνομη ἐξουσία ἐπι τῆς Ἑλλάδος μέ κάθε μέσο. Ἀδιαφορῶντας ἄν αὔριο θά ἐξαφανιστεῖ ὁ ἴδιος ὁ ἑλληνικός λαός.

Μέ ὅλα αὐτά βεβαίως δέν θελουμε νά κατηγορήσουμε οὔτε νά ἐνοχοποιήσουμε οὐδένα ἀγωνιζόμενο Ἕλληνα ἡ ἑλληνική ὁμάδα πολιτική ἤ κοινωνική γιά τό καλό τῆς πατρίδας των, παρουσιάζοντας μάλιστα τούς ἑαυτούς μας ὡς τούς μόνους ἐθνικούς σωτῆρες.

Ὅμως θελουμε νά ἐμποδίσουμε τήν διαίρεση τῶν Ἑλλήνων καί νά συμβάλλουμε στήν ἑνότητα ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ προκειμένου νά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος ἀπό τούς ντόπιους καί ξένους ἐξουσιαστές της καί καταστροφείς της.

Πώς θά ἐπιτευχθεῖ αὐτό;

Πιστεύουμε μέσῳ τῆς ἔξυπνης καί σοφῆς λύσης ἑνός Ἐθνικοῦ Συμβουλίου ὅπως αὐτό παρουσιάζεται συνοπτικά ἀκολούθως καί ὅπως τεκμηριώνεται ἀναλυτικώτερα ἀλλοῦ.

Προτεινόμενες ἱδρυτικές Ἀρχές τοῦ ΥΠΕΣ

1. Τό Δημιουργούμενο Ἐθνικό Συμβούλιο εἶναι ὑπερκομματικό ὄργανο μέ στόχο:

α) τήν ὑπερκομματική πολιτική ἑνότητα ὅλων τῶν Ἑλλήνων καί

β) τήν ἐφαρμογή νέας πολιτειολογίας μέ χαρακτῆρα ἀνοικτῆς Αὐτοωργανούμενης καί Ἄμεσης Δημοκρατίας.

2. Τό Ἐθνικό Συμβούλιο στήν κορυφή του ἀποτελεῖται μόνο ἀπό πρόσωπα καί ὄχι ἁπλῶς ἀπό ἐκπροσώπους πολιτικῶν ἡ ὁποίων ἄλλων ὁμάδων μολονότι δέν ἀποκλείεται συμμετέχοντα πρόσωπα νά συνδέονται καί μέ ἄλλες πολιτικές κοινωνικές καί λοιπές πατριωτικές καί ἐθνικές ὁμάδες ὀργάνωσης καί συνεργασίας τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας.

3. Τά μέλη τοῦ ΥΠΕΣ δεσμεύονται μέ τήν ὑπογραφή των στίς βασικές ἱδρυτικές καί λειτουργικές ἀρχές του:

α)δέν ἀποχωροῦν δια οὐδένα λόγο ἀπό αὐτό, πέραν σοβαρῶν προσωπικῶν λόγων ὑγείας ἡ κάτι συναφές, πρίν ἐλευθερωθεῖ ἡ Ἑλλάδα καί ὑλοποιηθοῦν οἱ στόχοι τοῦ ΥΠΕΣ.

β) Λειτουργοῦν ἀνιδιοτελῶς καί μέ διαφάνεια ἐνημερώνοντας τήν ὁλομέλεια τοῦ ΥΠΕΣ γιά κάθε ἐνέργεια τῶν πού ἅπτεται τῶν ἐθνικῶν θεμάτων καί σχετίζεται μέ τούς στόχους τοῦ ΥΠΕΣ.

γ)Τά μέλη τοῦ ΥΠΕΣ δέν μετέχουν σέ ποικίλες μυστικές ἑταιρεῖες μυστικές ὀργανώσεις καί εἶναι πιστά μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας ἡ τοὐλάχιστον δέν εἶναι ἀρνητές της καί πολέμιοι τῆς.

δ)Λειτουργοῦν ὡς ἀδέρφια καί μέ ἑνότητα. Ὅλοι γιά ἕναν καί ἕνας γιά ὅλους. Δέν διασποῦν γιά οὐδένα λόγο τό ΥΠΕΣ.

ε) Δέν αὐτοπροτείνονται γιά οὐδένα ρόλο. Ἀποδέχονται ὅποιον ρόλο τους ἀναθέσει ἡ ὁλομέλεια τοῦ ΥΠΕΣ.

4. Οἱ ἀπόφασεις τοῦ ΥΠΕΣ λαμβάνονται μόνο μέ συζήτηση καί ὁμοφωνία καί καταργεῖται παντελῶς ἡ ψηφοφορία γιά τήν λήψη οἱασδήποτε ἀπόφασης.

5. Γιά ὅλα τά θέματα πού ἀφοροῦν τήν Ἑλληνική Πολιτεία δημιουργοῦνται ἐπιστημονικές καί ἄλλες ἐπιτροπές σχεδιασμοῦ πού θά φέρουν τίς προτάσεις των στήν ὁλομέλεια τοῦ ΥΠΕΣ πρός συζήτηση καί λήψη ἀποφάσεων.

6. Τό ΥΠΕΣ δημιουργεῖ ἀπό τήν βάση τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας τοπικά καί περιφερειακά ΥΠΕΣ τά ὁποῖα ἐκπροσωποῦνται στό κεντρικό ΥΠΕΣ μέ ἀριθμό ἐκπροσώπων πού ὁρίζεται κατά περίπτωση.

7. Τό ΥΠΕΣ θά ἀνακοινώσει τό πρόγραμμα του στήν Ἑλληνική κοινωνία καί θά παρουσιάσει τά μέλη του ὡς τήν Ἐθνικη Ὁμάδα πού θά ἀναλάβει νά ὁδηγήσει τήν Ἑλληνική Πολιτεία στήν ἀληθῆ Δημοκρατία καί στήν Συνταγματική Νομιμότητα

8. Τό ΥΠΕΣ θά ἀνακοινώσει τό πρόγραμμα του στά ὑπάρχοντα πολιτικά κόμματα πολιτικές καί κοινωνικές ὁμάδες καί θα τούς ζητήσει νά συμμετάσχουν σέ αὐτό μέ ἕναν ἐκπρόσωπο ὅσα ἀπό αὐτά δέχονται τίς ἱδρυτικές του ἀρχές.

9. Τό ΥΠΕΣ θά ἐργαστεῖ γιά τήν δημιουργία εὐρείας πανελλήνιας Διακομματικῆς Συμμαχίας ὅλων τῶν μή συστημικῶν πολιτικῶν ὁμάδων πού ἀποδέχονται τήν ἱδρυτική του φιλοσοφία.

10. Ὁποία μή συστημική πολιτική ὁμάδα ἡ πολιτικό κόμμα ἀρνεῖται τήν συμμετοχή καί τήν συνεργασία μέ τό ΥΠΕΣ θά καταγγέλεται ἀπό αὐτό στόν Ἑλληνικό λαό ὡς αἴτιο διασπάσειως καί διαίρεσης τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.

11. Ἡ καθημερινή πρακτική λειτουργία τοῦ ΥΠΕΣ θά συντονίζεται ἀπό μιά κεντρική συντονιστική ἐπιτροπή. Ὁμοίως καί τά τοπικά καί,περιφερειακά ΥΠΕΣ.

12. Τό ΥΠΕΣ θά ἐργαστεῖ προκειμένου ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμός νά αὐτοργανωθεί κατά τόν ἴδιο τρόπο μέ τοπικά καί περιφερειακά ΥΠΕΣ ἀποδοτικῶν Ἑλλήνων καί νά συμμετάσχει σέ αὐτό μέ ἐκπροσώπους του.

13. Τό ΥΠΕΣ θά ἐμπλακεῖ ἐνεργά στήν πολιτική ζωή τῆς Ἑλλάδος μέ ὅσες πατριωτικές καί μή συστημικές πολιτικές ὁμάδες καί κόμματα δεχθοῦν τίς ἱδρυτικές ἀρχές καί προτάσεις του καί δεχθοῦν νά συνεργαστοῦν μαζί του γιά τήν δημιουργία εὐρείας διακομματικῆς συμμαχίας.

14. Ἀπώτερος στόχος τοῦ ΥΠΕΣ ἐπιτευχθεῖ σέ μεγάλο ποσοστό ἡ ἑνότητα τῶν Ἑλλήνων ἡ Συνταγματική του κατοχύρωση ὑπό τήν τήν μορφή Γερουσίας ἡ ὁποία θά εὑρίσκεται κατά ὁρισμένο τρόπο πάνω ἀπό τήν Κυβέρνηση καί τήν Βουλή κατά τό παράδειγμα τής Πνύκας καί τοῦ Ἀρείου Πάγου τῆς Ἀρχαίας Ἀθήνας, τήν Σύγκλητο τῆς Ἀρχαίας Ρώμης ἀλλά καί συγρόνων πολιτειακῶν μορφῶν ὅπου οἱ ἐκτελεστικές κυβερνήσεις ὑπόκεινται σέ ὁρισμένου εἴδους λαϊκό ἔλεγχο. Βεβαίως τό ἴδιο ἀκόμη καί στήν περίπτωση αὐτή θά διατηρηθεῖ ὡς αὐτόνομη καί ἐλεύθερη Αὐτοργάνωση τῆς Ἐλεύθερης καί ἀληθῶς Ἑλληνικῆς κοινωνίας.

15. Πολιτικό Πρόγραμμα ΥΠΕΣ ἐν περιλήψει.

15.1 Σχέσις Ἐκκλησίας καί πολιτείας.

Τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος διατηρεῖ λειτουργικά τήν βασική οὐσιώδη καί συστατική ἀρχή του: Στό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Ἀδιαιρέτου καί Ὁμοουσίου Τριάδος.

Ἡ Ἑλληνική πολιτεία ἑδράζεται πνευματικά καί πολιτιστικά στήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολική Ἐκκλησία καί στόν Διαχρονικό Ἑλληνικό καί Ὀρθόδοξο πολιτισμό. Ἀπελευθερώνεται ἡ Ἐκκλησία ἀπό τήν Πολιτεία. Ἡ Ἐκκλησία ἐπανέρχεται Λειτουργικά καί διοικητικά στήν Ὀρθόδοξη παράδοση καί στήν συνοδικότητα. Καταργεῖται ἡ αὐτόνομη καί φεουδαρχική λειτουργία τῆς ἱεραρχίας ὡς κλειστό διοικητικό σῶμα καί ἡ ἱεραρχία συνδέεται λειτουργικά μέ ὅλη τήν χριστιανική κοινότητα κλῆρος καί λαός. Ἡ Ἐκκλησία διαχειρίζεται τήν περιουσία της ἐλεύθερα καί αὐτόνομα ἀλλά ὑποχρεοῦται σέ πλήρη διαφάνεια καί ἔλεγχο ἀπο τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική κοινωνία.

15.2 Παιδεία.

Ἡ παιδεία ἐμπνέεται καί ἑδράζεται μέ ἐθνικό πατριωτικό καί οἰκουμενικό τρόπο

α)στίς θεμελιώδεις καί διαχρονικές ἀρχές ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλωσσικῆς κληρονομιᾶς ἀπό τούς μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα

β)στήν διαχρονική Ὀρθόδοξη καί λειτουργική Ἐμπειρία τοῦ προσώπου

γ) στήν διαχρονική Ἑλληνική καί Ὀρθόδοξη καλλιτεχνική πολιτιστική κληρονομιά

δ) στίς θεμελιώδεις Δημοκρατικές Ἀρχές τοῦ Διαφωτισμοῦ καί τοῦ διαχρονικοῦ Εὐρωπϊκοῦ Δυτικοῦ καί Ἀνατολικοῦ πνεύματος.

ε) στό ὑγιές πνεῦμα τῆς συμβίωσης τῆς συνεργασιμότητας τῆς οἰκουμενικότητας τῆς παγκοσμιότητας καί τοῦ σεβασμοῦ τῶν ἐθνῶν τῶν πολιτισμῶν καί τῶν ἀνθρώπων.

στ) παγκοσμιοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας καί τοῦ διαχρονικοῦ ἑλληνικοῦ ὀρθόδοξου καί εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ

15.3 Οἰκονομία

Ἡ Ἑλληνική οἰκονομία αὐτονομεῖται λειτουργικά καί γόνιμα ἀπό τό παγκόσμιο οἰκονομικο γίγνεσθαι καί ἀποκτᾶ ἐθνικη αὐτοτέλεια. Οἱ διεθνεῖς οἰκονομικές σχέσεις σέβονται καί δέν καταλύουν τήν ἐθνική οἰκονομία σέ ὅλες τίς βαθμίδες της.

Ἐνδυνάμωση καί προστασία τῆς ἐθνικῆς ἐπιχειρηματικότητας μέ ἔμφαση στίς παραδοσιακές ἐθνικές μορφές τῆς οἰκονομίας, Γεωργία, Κτηνοτροφία, Ναυτηλία, βιομηχανία ἀλλα καί στήριξη τῆς καινοτομίας καί τῶν διεθνῶν συνεργασιῶν μέ κριτήριο πάντα τό ἐθνικό ὄφελος καί τήν ἐθνικη οἰκονομική ἀνεξαρτησία. Διαφάνεια καί Δημόσιος ἔλεγχος τοῦ τραπεζικοῦ συστήματος. Ἐνίσχυση τῶν αὐτοχθόνων ἑλληνικῶν τραπεζῶν μέ ἐθνικό ὅραμα. Ἐθνικό νόμισμα παράλληλα ἐάν εἶναι ἀναγκαῖο καί ἀνυπέρβλητο διεθνές νόμισμα.

15.4 Διεθνεῖς Σχέσεις

α)ἐνεργοποίηση τοῦ πνεύματος τοῦ 21, Ἐθνική ἀνεξαρτησία καί διαχρονική Ἐθνική ταυτότητα ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς καί Ὀρθόδοξης πολιτιστικῆς καί γεωγραφικῆς κληρονομιᾶς, Ἀρχαία Ἐποχή, Ἑλληνιστική, Ρωμαϊκή, Ρωμαΐικη-Βυζαντινή, Νέοι χρόνοι.

β) Ἐθνικά ὠφέλιμη συνεργασία μέ Ἀνατολή Δύση Βορρᾶ Νότο.

γ) ἐπανίδρυση λειτουργική τῆς οἰκουμενικῆς καί συνεργατικής γεωπολιτικῆς της Ρωμανίας-Βυζάντιο ὡς τήν ἀναγκαία ἐθνικη μας ταυτότητα.

δ) παγκοσμιοποίηση τοῦ Διαχρονικοῦ Ἑλληνικοῦ καί Ὀρθόδοξου πολιτισμοῦ.

ε) ἐνίσχυση τῆς παγκόσμιας Ἑλληνικῆς Καί Ὀρθόδοξης Ἱεραποστολῆς.

στ) Ἀντιμετώπιση τῆς Τουρκίας ὡς λειτουργικό ἱστορικό τμημα τοῦ Διαχρονικοῦ Ἑλληνικοῦ Φαινομένου πέραν στείρων καί στενά ἐθνικιστικῶν φυλετισμῶν καί ἐθνικιστικῶν μεγαλοϊδεατισμῶν.

ζ) ἐνεργοποίηση τοῦ ὁμογενειακοῦ ἑλληνισμοῦ γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς ἑλληνικῆς γαιοπολιτκης καί τῆς παγκόσμιας προβολῆς τῶν διαχρονικῶν μας δικαιωμάτων στήν ἱστορική πατρίδα μας σέ Ἀνατολή καί,Δύση Βορά καί Νότο.

η) Ἀξιοποίηση τοῦ διαχρονικοῦ μᾶς πολιτσμοῦ γιά τήν δημιουργία γόνιμων συμμαχιῶν ἐγγύς καί μακρά ἐπί τῆς γῆς

15.5 Ἄμυνα

α) προφανῶς Εἰς οἰωνός Ἄριστος τό ἀμύνεσθαι περί Πάτρης. Αἰγαῖο Θράκη Μακεδονία Ἤπειρος Ἰόνιο Κρήτη Κύπρος ἑνιαία καί ἀδιαμφισβήτητος Ἑλληνική πατρίδα.

β) ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἄνδρες γυναῖκες νέοι γέροι καθίστανται πολῖτες ὁπλῖτες.

γ) ἐθελοντική ἐκπαίδευση ἀποδομοῦν ἑλληνισμοῦ γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Ἐθνικῆς καί γεωγραφικῆς ἀκεραιότητας τῆς Ἑλλάδος

δ) Δημιουργία ἐθνικοῦ Ταμείου γιά τόν πολυεπίπεδο ἐκσυγχρονισμό τῆς Ἄμυνας